Bardzo naiwna fabuła. Ale czyta Kosior, więc i tak będą zachwyty.

Jeśli w drugim albo trzecim rozdziale wytypowałam mordercę, to tak dobrze świadczy o mnie, czy tak źle o książce? Typuję to drugie

Od pewnego czasu mam wrazenie, że część autorów kryminałów ściga się ze sobą na ilość napisanych książek, a nie na jakość. Przykro mi, że pani Katarzyna do nich dołączyła. Schemat goni schemat, postaci sztampowe, rozwiązania zagadek podane jak na tacy. Cóż, czytadło i nic więcej.

Przecietna. Pan Filip rewelacyjny chociaż czyta tak szybko jakby był na speedzie.

Można posłuchać. Ilość błędów oszałamiająca: " zgłosić NA prokuraturę", "leki NA nadciśnienie". NA to może być viagra i podobne. W tym przypadku PRZECIW. Te koszmary czyta Filip i dlatego słucham

Jestem rozczarowana, najgorsza książka autorki. Na początku dobrze budowana fabuła, a potem tak samo się wszystko wyjaśnia, że aż boli naiwność. Czyżby się skończyły pomysły. Lektor ratuje całość

Pomysł super ale w wykonaniu całości czegoś jednak brakuje

bardzo słaba konstrukcja, wytypowanie zabojcy banalnie proste, jakas taka nieprzemyslana... zapowiadala sie dobrze, a im dalej tym naiwniej

Autorka zaczyna stawiać na ilość, nawet lektor wydaje się znudzony.

Naiwna, można posłuchać ze względu na lektora. Chociaż ilości tekstów „a po polsku, a w Hiszpanii”, nawet on nie uratuje