Dobrze, że sprawdziłam czy jest już dostępna kolejna część Chyłki, nie licząc na info od storytel 🤭🤭🤭 Te anglicyzmy zupełnie jak w mojej wcześniejszej kancy 🙃😏 (że zacytuję Panią mecenas: „po jakiemu ty kur** do mnie mówisz?!”)Główny temat to nie nowość w książkach tego typu, ale słucha się dobrze.Pan Gosztyła cudowny 🫶🏻👌🏻

Więcej Chyłki, więcej Gosztyły!

Drugi raz podchodzę do Chyłki. Drugi raz przesłuchuję pierwsze 10 minut. Za każdym razie innej książki. Lubię Pana Mroza za inne książki, ale Chyłka sadzi takie prymitywne teksty, że nie daję rady. Wyłączam.

Jestem przefanką powiedzonek Chylki :)

Moja opinia to kopiuj wklej recenzji poprzedniej części. Storytel dalej gra w podchody z użytkownikami 🤪

Dotrwałem. Nie wiem czy warto czkać na pozostałe części. Lee Child intryguje każdym tomem. Tutaj tego brak. Przepraszam Panie Mróz.

Ok dzięki Krzysztofowi Gosztyle

Książka stanowi jak dla mnie ostateczny dowód na stopniowo degradujący się talent Mroza. W świecie Chyłki pojawia się syndykat zbrodni, a wszystkiemu winna jest rodzina prawicowego polityka. Remigiusz bez wątpienia stał się pisarzem politycznym, zaś głównym celem jego twórczość stali się wierni "oglądacze" lewicowych mediów. Wraz z biegiem czasu autor stał się cieniem samego siebie, co wydaje się potwierdzać fakt sięgnięcia po najbardziej jaskrawy przykład degeneracji obyczajów w celu maksymalnie łatwego przyciągnięcia uwagi czytelnika. Autor beż cienia skrupułów sięga do swoich poglądów politycznych i miesza z błotem oponentów ideologicznych, czemu od jakiegoś czasu mogę się przyglądać bez większej satysfakcji.

Uwielbiam Pana Mroza, uwielbiam teksty Chyłki ( dla niektórych prymitywne, ale ja w nich widzę coś więcej) jednak ja przeczytałam tą książkę, ponieważ (zaraz będę zlinczowana) nie lubię głosu Pana Gosztyły. Szanuje go jako człowieka, ale bardzo mnie denerwuje jego interpretacja.

Dobra, lecz nie najlepsza z serii. Pan Krzysztof jak zwykle najlepszy.